Verhaal uit de praktijk, door deurwaarder Barry
Als deurwaarder kom ik op de meest uiteenlopende plekken. Soms sta ik in een drukke stad bij een kantoorpand, soms bij een woning in een buitenwijk. Maar die ene keer reed ik richting de rand van de Veluwe. De lucht was blauw, de geur van dennen hing in de lucht en ik dacht even dat ik onderweg was naar een vakantie. Niets was minder waar.
Een campingplek die geen einddatum had
Het dossier leek op het eerste gezicht simpel. Een campingeigenaar had een vordering op een gast die zijn plek al maanden bezet hield zonder te betalen. De gast had ooit voor een korte periode ingecheckt maar was daarna niet meer vertrokken. Herinneringen en aanmaningen waren genegeerd. De campingeigenaar zag zijn inkomsten verdwijnen en andere gasten klaagden omdat er geen plek vrij kwam.
Toen ik de camping opreed, zag ik direct de beruchte caravan staan. Ernaast een gammel voortentje, wat oude tuinstoelen en een barbecue die duidelijk vaker dienst had gedaan dan betaald was. Het beeld van een vakantieverblijf, maar inmiddels meer een permanente vestiging.
Een gesprek dat vastliep
Ik stelde mij voor en legde uit waarvoor ik was gekomen. De campinggast, een man van middelbare leeftijd met een baard die waarschijnlijk al maanden niet meer geschoren was, keek me rustig aan. Hij haalde zijn schouders op en zei: “Ik heb nergens anders om heen te gaan. Dus ik blijf gewoon.”
Ik legde uit dat dit geen optie was. De plek was gehuurd, niet gekocht. Als de betalingen uitblijven, houdt het een keer op. Hij bleef echter herhalen dat hij nergens anders terecht kon. Het was een gesprek dat steeds in cirkels draaide. Hij erkende de schuld, maar weigerde de consequentie onder ogen te zien.
Ondertussen merkte ik dat de campingeigenaar ongeduldig naast me stond. Zijn seizoensdrukte liep op, elke plek op zijn terrein was goud waard. Maar deze plek leverde hem niets op. Hij wilde actie en snel ook.
Van vakantie naar juridische realiteit
Het klinkt onschuldig, een campinggast die te lang blijft staan. Maar juridisch gezien is het een serieuze zaak. Het gaat om wanprestatie, in feite vergelijkbaar met een huurder die geen huur meer betaalt maar wél in de woning blijft wonen. De gast had geen enkel recht meer om daar te blijven en dus was ontruiming onvermijdelijk.
Ik stelde de man nog één keer de vraag of hij vrijwillig wilde vertrekken en een regeling wilde treffen voor de openstaande rekeningen. Hij weigerde. Daarmee werd de weg vrijgemaakt voor een juridische procedure. Een paar weken later kreeg de campingeigenaar gelijk en werd de ontruiming uitgevoerd.
Het was een vreemd gezicht toen de caravan uiteindelijk werd weggetakeld. Waar het voor de man zijn toevluchtsoord was, was het voor de campingeigenaar simpelweg een blokkade in zijn bedrijfsvoering. Twee werelden die frontaal botsten, en waar ik als deurwaarder de taak had om de knoop door te hakken.
De les van een bezette campingplek
Deze casus liet mij opnieuw zien dat ondernemers soms met de meest onverwachte problemen te maken krijgen. U denkt bij wanbetalers misschien aan onbetaalde facturen in een ordner of een debiteur die niet reageert op e-mails. Maar de werkelijkheid kan net zo goed een campinggast zijn die niet vertrekt, een huurder die niet ontruimt of een klant die goederen vasthoudt zonder te betalen.
Het maakt niet uit of het gaat om een luxe kantoorpand in de stad of een eenvoudige campingplek in de bossen. De kern blijft hetzelfde: als afspraken niet worden nagekomen, moet er ingegrepen worden. En dat is precies waar wij als deurwaarders voor zijn.
Heeft u ook te maken met klanten of huurders die weigeren te vertrekken of niet willen betalen? Neem dan contact op met Willems Gerechtsdeurwaarders & Incasso uit Utrecht. Wij zorgen dat afspraken worden nagekomen, of het nu gaat om een campingplek, een woning of een bedrijfspand.
